Bir insan eğer dese ki; ben Kuran’a inanıyorum ama Buhari ve Tirmizi’nin yazdıklarına da Kuran’a inandığım gibi inanıyorum. Onların yazdıkları da hakikattir dese, o insan Allah ile beraber o şahıslara da kulluk etmiş olur.

 

Ya da, ben Kur’an meali okuyorum ama Elmalılı’dan başkasını okumam, sadece ona güvenirim dese yine aynı şekilde Allah’tan başkasını hatasız görüp, Allah’tan başkasına kutsiyet yüklediği için Allah ile beraber ona da kulluk etmiş olur. Bu kişi, Nebilerin hata yapmaya müsait olduklarına ve bazen de hata yaptıklarına inanmaz.

 

Eğer Nebilerin hata yaptığına inanırsa, hatasız olduklarına inandığı alimler devre dışı kalacaktır. Öte yandan, şeyhini gavsını hatasız gören bir insan da aynı şekilde Nebilerin hata yapmaya müsait olduklarına ve bazen de hata yaptıklarına inanmaz. Eğer Nebilerin hata yaptığına inanırsa şeyhi güme gider çünkü.