Toplumsal yaşam alanlarımızda Allah’ı hatırlamayı; Kendimizin rahmete ve hidayete muhtaç olduğumuzdan gafil olarak, hemen hemen sadece, ölülere Allah’tan rahmet dilemekle, mekanlarının cennet olmasını dilemekle hatırlar hale geldik.
Onu bile söylerken son derece tefekkürden yoksun, sadece dilin anmasından öteye gitmeyen bir ağız alışkanlığıyla, bilinçsizce söylenen sözlerden ibaretle!
Sonra da “müslümanım elhamdülillah” demek suretiyle, “Allah’a hamd olsun ben islama teslim olanlardanım” anlamına gelen bu söylemle kurtulduğumuzu zannederiz…
Yaşam Klavuzu Kur'an 