“İmamın dediğini yap gittiği yoldan gitme” sözü, halk arasında sıkça kullanılan son derece kötü bir sözdür.
Topluma en yakın din alimleri, halk ile sık sık birlikte olan, toplumla iç içe yaşayan camii imamlarıdır.İmamlık bir rızık kapısı, bir geçim vesilesi değil, peygamber vekilliğidir.
İmamlar diyanetin imtihanında değil, Allah’ın imtihanındadır.
İmamların kulluk sınavı çok özel olmakla beraber, aynı ölçüde ağır olup, kendi imtihanlarının ağır sorumluluk bilinciyle, diyanetin kölesi olmaktan çıkıp, Allah’a kul olmayı ön planda tutarak, orjinali Kur’an merkezli ve son derece berrak olan dinin içine karışan, dini bulanık bir hale getiren sonradan uydurulmuş hurafe/bidatların oluşturduğu din algısındaki derin çatlağı kapatmak için kendilerine bir misyon biçmelidirler.
İmamlar, halka dini tebliğ etme konusunda, halkın dini yaşantısına yön verme konumunda olmaları nedeniyle, dini konularda donanımlı olmak durumundadır.
Bunun için gece gündüz demeden, Kur’an üzerinde derin araştırmalar yaparak, bireysel tefekkürlerini yoğunlaştırıp üst düzeye çıkarmak suretiyle, önce kendi toplumsal yaşamlarını Kur’an üzere bina edip, toplumun her alanında yaşantılarına dikkat edip örnek olmalıdırlar.
Cumhurun kendilerine sorduğu dini soruların büyük çoğunluğuna ayetle cevap verebilmeli, Kur’an’ı sürekli gündemde tutup, topluma ”Kur’an’ı anlayarak okumalarını” tavsiye etmeli, toplumu vahiysel bir yörüngeye oturtmaya çalışmalıdırlar.
Yaşam Klavuzu Kur'an 