62. CUMA SURESİ

CUMA SURESİ

Bismillâhirrahmânirrahîm.

1. Göklerde ve yerde olanların hepsi, mülkün sahibi, kutsal kurtuluşun tek kaynağı, kudret ve hikmet sahibi Allah’ı tesbih ediyor/anıyor.

2. Ümmîlere/cahillere, kendilerine Allah’ın âyetlerini okuyan, onları arındıran, onlara kitabı ve hikmeti öğreten içlerinden bir peygamberi gönderen O’dur. Onlar, bundan önce apaçık bir sapıklık içindeydiler.

3. Peygamberi, müminlerden henüz kendilerine ulaşmamış bulunan diğer insanlara da göndermiştir. O’nun her şeye gücü yeter; her işinde hikmet vardır.

4. Peygamberlik yetkisi, Allah’ın lütfudur. Onu kullarından dilediğine verir. Allah büyük lütuf sahibidir.

5. Tevrat’ı bilip sonra onun öğretilerine uymayanlar, sırtında kitaplar taşıyan eşek gibidir. Allah’ın âyetlerini yalanlayan toplumun durumu ne kötüdür! Allah böyle zâlim toplumu doğru yola iletmez.

6. De ki: “Ey Yahudiler! Bütün insanlar değil de, yalnız kendinizin Allah’ın dostları olduğunuzu iddia ediyorsanız, bunda da samimi iseniz, haydi ölümü temenni ediniz.”

7. Onlar yaptıkları yüzünden asla ölümü temenni edemeyecekler. Allah o zâlimleri çok iyi bilmektedir.

8. De ki: “Kendisinden kaçtığınız ölüm kesinlikle size ulaşacaktır. Sonra, görülmeyen ve görülen her şeyi bilen Allah’a döndürüleceksiniz de O size neler yaptığınızı bildirecektir.”

9. Ey iman edenler! Cuma günü namaza çağırıldığı zaman, hemen Allah’ı anmaya koşunuz ve alış-verişi bırakınız. Eğer bilseniz bu sizin için çok hayırlıdır.

10. Namaz bitince artık yeryüzüne dağılınız ve Allah’ın lütfundan aramaya devam ediniz. Allah’ı çokça anınız ki kurtuluşa eresiniz.

11. Onlar bir ticaret ve eğlence gördüklerinde hemen dağılıp ona giderler ve seni ayakta bırakırlar. De ki: “Allah’ın yanında bulunan, eğlenceden ve ticaretten daha hayırlıdır. Allah rızık verenlerin en üstünüdür.”